,,PRZESADY I WIARA W SIłY NADPRZYRODZONE
W OAZIE SIWA”
Wielka Pustynia Zachodnia w Egipcie rozciąga się na zachodzie między Nilem a Libią i ma przeciętnie 650 kilometrów szerokości. Północna granice stanowi Morze Śródziemne ,a na południu jedna pustynia łączy się i zlewa z następną w ten sposób ,że nie ma konkretnej naturalnej bariery odzielającej Egipt od Sudanu. Zachodnia strona to niekończce się wydmy Wielkiego Morza Piasku- Pustyni Libijskiej, która jest wschodnią granicą Sahary. W samym Egipcie zajmuje prawie 681 km kwadratowych, czyli więcej niż 2/3 kraju. Wielkie Morze Piasku rozciąga się na ponad 600 km między oazą Siwa na północy ,a Gilf Kebir na południu formując naturalną i niezbadaną granicę między Egiptem ,a Libią. Ze wschodu na zachód ma przeciętnie 250 km szerokości ,a na południu dochodzi aż do 400 km, ale tak naprawdę zasięg geograficznej izolacji Wielkiego Morza Piasku jest nie do opisania. Kraj wydm większy niż Anglia ,pozostaje jednym z najmniej znanych regionów Świata i do dziś jest jednym z największych i najbardziej niebezpiecznych pól wydm na Świecie. Znikały w nim bez śladu całe armie, plemiona i karawany. Praktycznie aż do końca XIX wieku nikt nie wiedział co leży za piaskami na południe od Oazy Siwa i na zachód od Dakhli i Farafry. Pierwsza wyprawa naukowa odbyła się w grudniu 1873 roku, była sponsorowana przez Ismaila Pasze ,a na jej czele stał słynny podróżnik Rohlf. Wielkie Morze Piasku to jedno z ostatnich granic Ziemi i prawdopodobnie pozostanie tak jeszcze przez wiele lat.
Wśród nielicznych zamieszkanych regionów Pustyni Zachodniej na szczególną uwagę zasługuje Oaza Siwa. Właściwie każda osada ma swoją własną kulturę, która różni je między sobą , ale Siwa jest zupełnie inna niż pozostałe Oazy.Zarówno wygląd, architektura, ubrania, język, obyczaje i styl życia wyróżniają ją spośród innych regionów Pustyni Zachodniej. Sami mieszkańcy Oazy nie uważają się za integralną cześć Egiptu. Szczególnie jest to widoczne w terminologii jaką używają mówiąc ,, Egipcjanie” na wszystkich przybyszów z Doliny Nilu czy wybrzeża tworząc w ten sposób podział na ,,my” i ,, oni-obcy”
Siwa jest położona w dużej depresji w północno- zachodniej cześci egipskiej części Sahary prawie 800 km na zachód od Doliny Nilu i tylko 120 km od granicy z Libia.Od polnocy oaza jest otoczona skalami I otwarta, płaska pustynia , a południową, naturalną granicę stanowi Wielkie Morze Piasku, które do dziś pozostaje jednym z najmniej znanych regionów Świata.
Główna droga, która lączy Siwę ze Światem zewnętrznym prowadzi na północ w stronę Morza Śródziemnego do Marsa Matrouh. Obecna droga jest praktycznie trasą łączącą Siwę z morzem od niepamiętnych czasów. Używali jej wszyscy przybysze zza morza ,a także Aleksander Wielki.Dawniej karawany pokonywały tę drogę w 8-9 dni. Był plan przygotowania dobrej drogi do Siwy po wizycie króla Fuada w Oazie w 1928 roku; projekt zaczęto, ale nie dokończono..Współczesna droga została pokryta asfaltem ponad 20 lat temu i od tego momentu można powiedzieć, że Oaza ,,otworzyła się na Świat”.
Już od stuleci podróżnicy przybywający do Oazy byli zaskoczeni jak duży wpływ na życie mieszkańców Oazy ma wiara w przesady i magia. W wielu sytuacjach życiowych używają oni różnych praktyk magicznych, których pochodzenia i znaczenia, już nie rozumieją, ale wierzą w ich skuteczność .
Od wieków mieszkańcy Oazy Siwa byli uważani za bardzo przesadnych i wierzących w działanie niewidzialnych Sił. Od niepamiętnych czasów jest tam zawsze kilka osób, które zajmują się praktykami magicznymi i sporządzaniem najróżniejszych amuletów.Wiele obyczajów w Oazie zmienia się , niektóre z nich całkowicie zanikają idąc w zapomnienie, ale przesady wciąż istnieją w Oazie
Ciągłe zmiany i modernizacja Oazy nie wyparły wiary w Siły nadprzyrodzone, która nie zanika i jest wciąż silna w …Świadomości Siwan. Mieszkańcy Oazy wierzą, że zło przybiera różne kształty i formy i może wpłynąć na Świadomość i ciało człowieka. Obecność zjawisk nadprzryrodzonych i manifestacja niewidzialnych, inteligentnych Sił jest według Siwan powiązana z geologicznym położeniem Oazy w depresji otoczonej pustyniami i skałami, pełnej zródeł i ogrodów oraz obecnością reliktów przeszłości jak starożytne Świątynie i grobowce. ,,Pustynia to terytorium dżinnów i Si ł ,które nie są przyjazne człowiekowi.. Tutaj w Siwie , my wiemy o wielu tajemnicach i o ich naturze….”– wyjaśniał mi jeden z moich lokalnych informatorów, 43 letni Salah Jest dużo doniesień i opowieści wśród Siwan o bezpośrednich kontaktach ze zjawiskami paranormalnymi. Nie zapisuje się tego oficjalnie jak np. w Oazie Baharija lecz trzyma w tajemnicy w obrębie własnej zamkniętej społeczności i bardzo niechętnie udostępnia się tego typu informacje dla przybyszów z zewnątrz.
WIARA W ZłE OKO
Wiara w ,,złe oko” stanowi szeroko rozpowszechniony element tradycji muzułmańskiej.Niektórym ludziom przypisuje się moc szkodzenia innym ludziom, zwierzętom ,a nawet przedmiotom. Za przyczynę,,złego oka” uważa się zawiść o czym mówi również Koran w surze ,,Jutrzenka”
,,Mów:
,,Szukam schronienia u Pana jutrzenki
przed złem tego, co On stworzył,
przed złem ciemności, kiedy się szerzy,
przed złem tych, którzy dmuchają na węzły,
I przed złem człowieka zawistnego,
W chwili kiedy żywi zawiść !” *1
Zazdrość i zawiść może sprowadzić nieszczęścia, a nawet śmierć o czym mówi także stare arabskie przysłowie,,Złe oko opróżnia domy i napełnia groby” *2 ,dlatego więc cześć magii ochronnej, amuletów i przesądów powstały właśnie z obawy przed złym okiem.
W mentalności Siwan istnieje silna wiara w złe oko i cokołwiek złego wydarzy się w Oazie ,przypisuje się to urokom i złej woli niektórych ludzi .
Fathi Malim antropolog z Siwy wymienia kilka znaków świadczących o działaniu ,,złego oka”:
-chłopiec po obrzezaniu mający duże kłopoty ze zdrowiem
-kobieta ponad rok po ślubie, która nie może zajść w ciążę
-kobieta nie mająca mleka w piersiach w okresie kamienia
-kobieta, która nagle zachorowała po założeniu swojej najładniejszej biżuterii itp. w obecności innych kobiet.
-zdychające zwięrzeta
-nagła choroba silnego mężczyzny
Są różne sposoby ochrony przed tego typu działaniami..Przykładowo kobiety noszą dłoń Fatimy ,a szejk odprawia specjalny rytuał. Polega on na tym, że bierze się jajko w dłonie i obraca nim dookoła głowy osoby poszkodowanej 7 razy recytując wersety z Koranu i na koniec rozbija się je niszcząc w ten sposób moc złego oka. Inna metoda zakłada, że może być użyta moneta, którą obraca się nad ogniem recytując Koran i ostatecznie wrzuca w ogień..
W przeszłości wokół ogrodów i domów wbijano na palach odwrócone czaszki zwierząt i stawiano do góry dnem czarne garnki (zwłaszcza na dachach) oraz zawieszano suszony aloes. Wiara w protekcje domów wciąż istnieje w Siwie i obecnie, zanim ktokolwiek zamieszka w nowym domu przychodzi grupa religijnych mężczyzn, którzy palą esencję, spiewają pieśni religijne i recytują Koran lub wysyła się do meczetu dzban z wodą , nad którym szejk odmawia modlitwę i następnie rozlewa się ją po całym domu, a zwłaszcza po wszystkich kątach. Niektóre domy w Oazie uważane są za nawiedzone i jest dużo opowieści związanych z manifestacją ponadnaturalnych Sił w tych miejscach .
W celu protekcji czasami zawieszano specjalne amulety na szyjach ulubionych zwierząt , a ich składniki dobierano na zasadzie im trudniejsze do zdobycia, tym bardziej skuteczne. Inna metoda zakłada także, że pisane są wersety koraniczne na kartce papieru, wkładane do glinianego naczynia, które wypełnia się wodą i potrząsa aż papier zostanie zniszczony. Wtedy dopiero woda zostaje wypita i czar odchodzi..
Jedna z najbardziej znanych osób zajmujących się magią i leczeniem w Oazie był Al Faky, który zmarł w 1977 roku.Był on słynny ze swoich zdolności leczenia i pomagania ludziom w przypadku działania czarów lub złego oka. Doradzał on unikania pewnych miejsc i zachowań, aby uchronić się przed wpływem niewidzialnych Sił:
– wchodzić do ubikacji trzeba lewą stopą jako pierwsza ,wymawiając sentencje z prośbą ochrony boskiej przed złem.Wychodząc zaś należy również lewą stopą wypowiadając słowo ,,ghofranak”.Wiąże się to z przekonaniem Siwan, że w miejscach nieczystych przebywają złe dżinny.
-unikać chodzenia w ciemne miejsca samotnie
-trzymania się z daleka od czarnych zwierząt ,a szczególnie psów i kotów
-zakaz używania przez mężczyzn ozdób i żeńskich kosmetyków, gdyż może to przyciągnąć uwagę żeńskich dżinnów
-kobiety nie powinny przesadnie dbać o swój wygląd ,chodzić po domu nago i używać zbyt dużo perfum, bo zwrócą na siebie uwagę dżinnów
-wiele legend i opowieści o dżinnach w Siwie dotyczy zródeł i jezior. Ponieważ wciąż wierzy się, że dżinny zamieszkują , niektóre z nich lub się tam pojawiają nie można kąpać się tam w nocy , ani załatwiać tam swoich naturalnych potrzeb
-każde znalezione jedzenie o niepewnym pochodzeniu może pochodzić od czarownika , więc najlepiej nie jeść tego i nie dotykać .
.
Wiele przesądów i zwyczajów w Oazie wiąże się z mistycznym znaczeniem liczb , a przede wszystkim z liczbą 7. Nauka o magicznych właściwościach liczb były znane już sytarożytnym kulturom jak babilońskiej, asyryjskiej czy hebrajskiej.Cywilizacja arabsko-muzułmańska przejęła cześć tych wierzeń i stworzyła także nową wiedzę wynikającą ze specyfiki religii islamu (np 7 sfer nieba, 7 okrążeń wokół Al-Kaby podczas pielgrzymki, 7 organów wewnetrznych odpowiadających siedmiu planetom, 7 najpiekniejszych imion Boga, zaczynających się na siedem świętych liter alfabetu, 7 wersetów ochronnych, 7 dobrych duchów w magii, 7 pieczęci Salomona, 7 dni tygodnia, którym odpowiada 7 planet i siedmiu aniołów itp)*3
NARODZINY DZIECKA
Jest jedna z ważniejszych ceremonii, która obfituje w przesady i rytuały mające chronić przed złem i złym okiem.W dniu narodzin zaprasza się do domu szejka, który ma pobłogosławić dziecko i uchronić je przed złym okiem. Bierze on dziecko w rece i szepcze mu w prawe ucho słowa wezwania na modlitwę. Jeśli urodziła się dziewczynka wkłada się jej w ubranie,,dłoń Fatimy” wykonaną ze srebra. Zgodnie ze zwyczajem kobieta po urodzeniu dziecka powinna pozostać w łóżku ( dawniej na macie na podłodze) przez 7 dni.W ciagu tego tygodnia codziennie rano ofiarowuje się sąsiadom specjalny posiłek .Pierwszych sześć dni ma być czasem – spokoju i odpoczynku dla kobiety i tylko najbliżsi powinni ją odwiedzić. Dzień siodmy jest dniem świętowania, w którym cała żeńska cześć rodziny z dziećmi i przyjaciółki odwiedzają kobietę. Spożywa się wtedy posiłek ,który musi zawierać słoną rybę zgodnie z tradycją cudownych narodzin Sidi Sulaymana-lokalnego ,,świetego” i patrona Oazy ,z którym związne jest wiele legend i opowieści i , na którego cześć co roku odbywa się przy wzgórzu Dakrur trzy dni świąt.Jest ono jednym z najważniejszych w Oazie i zastąpiło ono wcześniejsze, przedislamskie obrzędy.Oto jak przedstawił nam tę legendę Ahmad Fakhry-egipski naukowiec badający obyczje w Siwie w pierwszej połowie ubiegłego stulecia.
,, Siwanie (Mieszkańcy Siwy) mówią, że przed narodzinami Sidi Sulaymana jego matka poczuła przytłaczające pożądanie zjedzenia ryby; nie mogła urodzic i była prawie u progu śmierci.Nie ma ryb w Siwie ,a morze jest oddalone ponad 300 kilometrów i nie można do niego dotrzec w mniej niż siedem lub osiem dni.Nagle wydarzyl się cud. Przez otwarte okno wleciał do pokoju ptak i podrzucił rybę, która została od razu oczyszczona, przyrządzona i zjedzona- i urodziło się dziecko. To jest właśnie powód ,dla którego każda kobieta w ciąży w Siwie je słoną rybę….” *4
Dopiero po posiłku odbywa się ceremonia nadania imienia i jeśli jest to chłopiec robi to ojciec, a gdy dziewczynka robi to matka.
Tego samego dnia odbywają się rownież rytuały związane z ochroną nowo narodzonego dziecka przed niewidzialnym złem i złym okiem ludzi. Przede wszystkim smaruje się henną policzki, nos i nogi. Następny rytuał, który powoli zanika w Siwie polega na tym , że przynosi się specjalnie na te okazje zrobiona miskę, wypełnioną do połowy wodą. Odbywa się to w pokoju gdzie leży matka dziecka i uczestniczą w tym tylko kobiety. Każda z nich wrzuca do tej miski swoją srebrną biżuterię , a jedna z nich ( zwykle akuszerka) chodzi dookoła nich robiąc ruchy miską w górę i w dół recytując przy tym weresty z Koranu i sentencje mówiące o szczęściu i powodzeniu w życiu..Po zrobieniu pełnego koła wokół siedzących kobieta prowadząca podnosi miskę w góre i w dół siedem razy i na końcu rozbija ją o podłogę. Rozbicie miski symbolizuje zrzucenie wszelkich uroków i zakończenie ceremonii.
Często nowo narodzonemu dziecku zakłada się różne amulety ( preferuje się srebro) bezpośrednio na szyję lub doczepia do cześci ubrań..Zaleca się, aby amulety z wersetami koranicznymi pisane były przez szejka w meczecie wierząc ,że mają wtedy największą moc ochrony przed złem.
Kobiety w Siwie szczególnie obawiają się działania,,złego oka” wobec ich niemowląt stąd też pochodzi zwyczaj o tym ,by nie dbać przesadnie o dzieci w tym okresie ,bo może wzbudzić to zadrość i szkodliwe energie.
MAłŻEŃSTWO .
Małżeństwo jak każdy ważny etap w życiu Siwan wiąże się z wieloma przesądami .Jak mówią nam przekazy z przeszłości i współczesne opowieści, młode dziewczyny z Oazy , gdy chcą szybko wyjść za mąż udają się w piątek na grób jednego z miejscowych szejków ( zalecane jest trzech).Zaraz po usłyszeniu wezwania na południową modlitwę trzymając w lewym ręku trochę cukru ,a w prawej sól powinny okrążyć grób siedem razy dookoła powoli zjadając sól i cukier i prosić o pomoc szejka.. Po wyjściu za mąż ma ona obowiązek nakarmienia biedaków i potrzebujących .
Inny ciekawy sposób opisuje nam słynny podróżnik Belgrave prawie 100 lat temu. Mówi o tym, że z dziewczyną dostarcza koszyk starej kobiecie zajmujacą się magią , a ta zbiera sprzed każdego meczetu w Oazie ziemie przy drzwiach wejściowych. Następnie miesza się to z oliwą z oliwek i gotowa masa jest używana przez dziewczynę przy kąpieli jak mydło. Woda użyta przy tej kąpieli, spływająca z ciała zbierana jest w naczynie i użyta przez stara kobietę w nocy gdy wylewa ona ją stopniowo przed wejściem do każdego meczetu. Mężczyźni (kawalerzy), którzy przyjdą na modlitwę będą przechodzić po miejscu gdzie została rozlana woda co sprawi, że będą pod wpływem rzuconego uroku *5
Bardzo ciekawe zwyczaje zwiazane są z ceremonią ślubną. Panna młoda kąpie się w domu sąsiadów, aby uchronić się przed ewentualnym urokiem ( dawniej w zródle Tamusi) i zakłada siedem warstw sukni ślubnej. Pierwsza warstwa bezpośrednio przylegająca do ciała musi być biała i przeźroczysta, druga także bardzo cienka -czerwona, trzecia czarna, czwarta zołta, a piąta niebieska . Następne dwie są wykonane z jedwabiu i są koloru czerwonego i zielonego. Dopiero na to zakłada się właściwą suknie ślubną.
Suknia ślubna jest bogato zdobiona we wzory geometryczne i guziki z masy perłowej i jak ,niektórzy twierdzą ma to magiczne znaczenie:
, ,…nie tylko odbijaja one wszystkie kolory, ale rownież przyciągają energie słoneczną i przynoszą ją osobie , która jest w to ozdobiona. Jest to więc zródłem osobistej energii, potężnej i pozytywnej Aury” *6
Zwykle panna młoda odwiedza przed ceremonią ślubną grób Sidi Suleymana, aby prosić o ochronę i powodzenie w życiu.
Po weselu panna młoda jedzie do domu pana młodego ( obecnie samochodem ,a dawniej na osiołku) ,w którym ma zamieszkać.Jeśli chodzi zaś o sam moment wejścia do domu ,w poszczególych rodzinach są różne obyczaje ,ale najważniejsza zasada jest ,że panna młoda ma być niesiona od środka transportu ,którym przybyła aż do jednego z pokoi. Dotknięcie przez nią stopami ziemi stanowi złą wróżbę i zapowiedź nieszczęść. Czasami zabija się też owce lub inne zwierzę i symbolicznie smaruje krwią wokół drzwi wejściowych. Po przybyciu pana młodego ,powinien on dotknąć prawy palec wskazujący żony siedem razy swoim palcem wskazującym prawej reki.Siwanie twierdzą, że obyczaj ten powoli zanika i zmienia się. Dawniej pan młody ,albo chował pod łóżko miecz zawieszony na prawym ramieniu kobiety ,lub zdejmował jej prawy but i siedem razy dotykał jej prawej stopy swoją prawą ręką. Dawny zwyczaj zalecał ceremonię weselną w czwartek, tak żeby panna młoda obudziła się po raz pierwszy w swoim nowym domu w piątek. Pod poduszkę wkładano takze kilka ziaren pszenicy i sól wierząc , że chroni to przed złymi Istotami .Symboliczna liczba siedem pojawia się ponownie, gdy siódmego dnia po weselu urządza się małe przyjęcie w domu mężczyzny dla członków rodzin młodej pary.
Pierwsza noc po ślubie do dzisiaj jest uważana przez mieszkańców Siwy za czas, gdy młoda para jest szczególnie narażona na uroki magiczne.,zwłaszcza gdy panna młoda jest wyjątkowo ładna lub jest duże prawdopodobieństwo, że ślub wywoła czyjąś zadrość lub nienawiść.Dlatego więc nawet współcześnie stosuje się protekcje przed złym okiem, która polega między innymi na tym , że:
-pan młody kładzie dłoń na głowie małżonki recytując Koran ,a następnie modlą się razem ( co najmniej dwukrotnie)
-nie pozwala się wchodzić nikomu oprócz bardzo bliskiej rodziny do sypialni nowożeńców ,ani dotykać części ich garderoby ani rzeczy, które do nich należą.
-rozsypuje się w rogach sypialni sól
-przed wejściem do sypialni kladzie się odwrócone spodem do góry obuwie.
-zwraca się uwagę na wejście do domu, gdzie zwykle chowa się rekwizyty używane do rzucania uroków.(dlatego zalecane jest wychodzenie przez okno)
-wokół łóżka nowożeńców rozlewa się wodę wymawiając specjalne wersety koraniczne.
ŚMIERĆ
Ogólnie obrzędy związane z pochówkiem zmarłych w Siwie nie róznią się bardzo od innych społeczności muzułmańskich. Wierzy się jednak, że ciało zmarłego powinno być pochowane jak najszybciej, najlepiej tego samego dnia ,a szczególnie nie powinno ono pozostać w domu przez noc. Według przesądów w Oazie ,nieboszczyk może przynieść nieszczęścia na rodzinę więc nie powinno się zwlekać z pogrzebem.W Siwie są specjalnie wyznaczone osoby do przygotowania ciała zmarłego i tylko one mogą dotykać nieboszczyków.Ciało grzebie się zgodnie z muzułmańskim rytuałem, ale na grobie mężczyzn kładzie się dwa kamienie , a na kobiet jeden. Zawsze kilku mężczyzn z rodziny zmarłego spędza 3 noce przy grobie, aby nie pozwolić użyć części ciała nieboszczyka przez ludzi zajmujących się czarną magią. Gdy mężczyzna straci żonę zalecane jest ,aby szybko ożenił się, ale w przypadku wdowy istnieje w Siwie wyjątkowy lokalny obyczaj. Dotyczy on tylko każdej wdowy , która od momentu złożenia ciała jej męża do grobu jest uważana za zródło złej energii i nazywana jest ,,ghulah” lub w jezyku Siwan ,,tamza”.
Samo pojęcie ,,ghul’’ ,,ghula’’ istnieje w kulturze arabsko- muzułmańskiej i nazwą tą określano złe duchy pustynne, zwykle rodzju żeńskiego, które napadały na samotnych wędrowców na pustyni i zabijały ich. Zaliczano ich do kategorii tak zwanych złych dżinnów.*7
Mieszkańcy Siwy wierzą, że kobieta-ghulah posiada moc pochodzącą od zła i otaczają ją dżinny pochodzące z ciemności, wykorzystujące specyficzne stany psychiczne ludzi bazujące na glębokich przeczuciach, depresji i załamaniach psychicznych. Kobieta taka uważana jest za opentaną przez dżinny i również za największe i najsilniejsze źródło,,złego oka” przynoszące nieszczęścia na ludzi , na których ona spojrzy.Najskuteczniejszą ochroną więc przed szkodliwym urokiem wdowy jest jej całkowita izolacja.Dawniej taka kobieta udawała się do źródła zwanego Tamusi, gdzie zdejmowała wszystkie swoje ozdoby, zwłaszcza biżuterię, kąpała się w źródle i zakładała białe szaty – symbol żałoby. Czas odosobnienia zmieniał się wraz ze zmianą wielu obyczajów w Oazie, ale orginalnie wynosił cztery miesiące i dziesięć dni ,a następnie czterdzieści dni.
Izolacja polegała między innymi na tym, że tyko jedna osoba mogła mieć z nią bezpośredni kontakt, najczęściej stara kobieta, która przynosi jedzenie i picie ( posiłki nie zawierające mięsa).Wyjątkowo mogła ona opuścić miejsce odosobnienia, ale tylko po zachodzie słońca. Poza tym przez zamknięte drzwi wyizolowana kobieta mogła rozmawiać z kobietami i męską częścią jej rodziny,ale tylko z tymi , którzy według praw Islamu nie moga być jej mężami.
W okresie odosobnienia nie jest dozwolone używanie żadnych ozdób, kosmetyków, czesanie włosów i konieczne są białe, symboliczne szaty. Gdy ustalony czas izolacji mija ogłasza się to publicznie. W Siwie zachował się stary zwyczaj, że wszystkie ważne wydarzenia z życia mieszkańców Oazy są oznajmiane poprzez specjalną osobę zwaną Al Boab , która jeździ na osiołku po Oazie bijąc w beben i informując o wszytkich wydarzeniach.(dawniej mało kto praktycznie potrafił czytać i pisać ).Obecnie jest siedem takich osób w Siwie, każda odpowiedzialna za inną cześć Oazy. Zawiadamianie ludzi o pojawieniu się na ulicach wdowy służyło między innymi temu, żeby nie spotkać przypadkiem na swojej drodze tej kobiety wracającej z miejsca odosobnienia do domu bo wróżyło to nieszczęścia.Symboliczne oczyszczenie następowało po kąpieli w jednym ze źródeł , do którego kobieta szła z odkrytą twarzą ( w Siwie wszystkie mężatki mają całkowicie zasłonięte twarze) i od tego momentu uważano taką osobę za wolną od zła , które ją otaczało przez cały okres odosobnienia.Według przekazów wiemy, że istniał jeszcze jeden obyczaj związany z wdową po rytualnym ,,oczyszczeniu”’, gdy następnego dnia taka kobieta rzucała z dachu kawałek gałązki palmowej na pierwszą osobę, którą zauważayła przechodzącą obok jej domu pozbywając się symbolicznie w ten sposób nieszczęścia, które jej do tej pory towarzyszyło. Dopiero po roku od śmierci męża kobiety w Sile mogą ponownie wyjść za mąż .
Obyczaje związane z traktowaniem wdowy mogą się wydać okrutne, ale przede wszystkim są wyjątkowe w swoim rodzaju. Jest to o tyle niezwykłe, że jest to praktyka niespotykana w żadnym innym miejscu w Egipcie i jej pochodzenie jest całkowiecie nieznane. Nie pochodzi to ani ze starożytnego Egiptu, ani kultury muzułmańskiej więc jest to jeden z czynników , który świadczy o unikalności Oazy i jej mieszkańców..
Oaza Siwa i jej region mają źródła odmienności w warunkach naturalnych i kulturze. Lokalna populacja reprezentuje wyjątkową enklawę etniczną i dziedzictwo kulturowe , jedyne w swoim rodzaju w Egipcie. Siwa przez stulecia była odległa i wyizolowana i wręcz zapomnianą Oazą , a położenie geograficzne i izolacja nadały jej unikalny charakter.Bez wątpienia jednym z najważniejszych czynników kształtujących oblicze Siwy pozostaje otoczenie – pustynia. To właśnie pustynia wyznaczała kierunek rozwoju oraz styl życia i odcisnęła swoje piętno na Świadomości mieszkańców Oazy. Dlatego też od wieków ona była mistycznym miejscem owianym mgłą tajemnicy i legend. Jednakże obecnie Siła szybko się zmienia ,a zmiany niekorzystnie wpływają na czynniki socjo-ekonomiczne i środowisko. Jednym z najważniejszych więc problemów mieszkańców Oazy ,to wejście do ,,współczesnego Świata” nie tracąc swoich tradycyjnych wartości i unikalności.
Doktorant Mariusz Budek
http://www.egipska-sahara.pl
Cóż ,chyba dla manifestującego ORBSA nie sprawiło trudności nasze przemieszczanie się ,aby ponownie uwiecznić się w kadrze aparatu.
Ta sama świetlista kula energii ,przemieściła się na wysokość około 6m – nad ścieżką.
Grażyna Babut-Prykiel
